Roland Maze był współodkrywcą wielkich pęków atmosferycznych. Aparatura, jaką zbudował na dachu Ecole Normale Superieure w Paryżu pozwoliła na zaobserwowanie jednoczesnych rejestracji cząstek wysokich energii przez dwa odległe (~30 m) detektory. Jego nazwisko widniało obok nazwiska Pierra Augera w nagłówkach pierwszych prac z roku 1938 donoszących o odkryciu promieniowania o niewyobrażalnie wielkich (jak na tamte czasy) energiach dochodzącego do nas z kosmosu.

W początkach lat pięćdziesiątych, gdy w Łodzi powstawał ośrodek fizyki promieniowania kosmicznego, Maze ściśle współpracował z fizykami łódzkimi. Trudno dziś ocenić jego wkład w powstanie i pierwsze naukowe sukcesy łódzkiej grupy. Był wspólnie z (m.in.) Aleksandrem Zawadzkim, Juliuszem Hibnerem, Jerzym Gawinem, Jerzym Wdowczykiem autorem wielu publikacji, które ugruntowały pozycje Łodzi wśród znaczacych ośrodków uprawiających fizykę najwyższych energii na świecie.




Roland Maze w Łodzi (1968?)

Treści na tych stronach mogą wydawać się bardzo trudne i niezrozumiałe. Są trudne, to fakt. Z góry za to przepraszamy. W niektórych miejscach do pełnego zrozumienia wymagana jest wiedza daleko przekraczającej programy szkolne, nawet na poziomie rozszerzonym, czy wyższym.

Chcieliśmy jednak pokazać wszystko, takim jakiem jest, z góry zgadzając się na to niezrozumienie. Mamy nadzieję, że praca, zajęcia i udział w projekcie CREDO-Maze pozwolą każdemu na miarę jego możliwości i potrzeb zgłębić tajniki tego fragmentu współczesnej nauki.

Każda próba poznania nieznanej rzeczywistości rodzi pytania i to właśnie pytania są sensem nauki. Odpowiedzi, to druga strona tego medalu. W poszukiwaniu odpowiedzi my, autorzy tej strony, postaramy się pomóc każdemu - kto zada pytanie.

Proszę pytać.